یه گوشه چشمتو بسه                    واسه حل مشکل من

                                 یه روزی میاد آقا جون                       که منم سگ تو باشم

                                               چشامو موقع مرگم                          زیر پات گذاشته باشم

                                                           آقامن خودم میدونم                         لایق این حرفا نیستم

                                                  اما از شما چه پنهون                        از اهل زمونه هستم

                                   دل من عاشق می مونه                   دائم از شما می خونه

                      منو میشناسی آقاجون                     من همونم اون دیوونه

تموم مردم دنیا                               ما رو می خونن دیوونه

                             آره ما دیوونه هستیم                        بیخیال این زمونه

                                          تا وقتی عشق تو باشه                     اینا حرفه و بهونه

                                                  از عشق تو هلاکم                           این خطم اینم نشونه

                                                            می شنوم صدای پاتو                        رو زمین قدم میزاری

                                                   صدای رقیه میاد                            عمو جان کی آب میاری

                                          یل کربلا ابالفضل                              قربون اون قد و بالات

                             فدای چشای نازت                           فدای خشکی لبهات

ای که دل می بری کی تموم میشه دربدری
چه کنم آقا جون منو کرببلا ببری
میدونم که نیازی به من نداری
دلتم نمیاد رو به من نیاری

جان حسین حسین حسین حسین جان

چی بگم به دلم که آروم بگیره یا حسین
نوکر تو میخواد تو حرم بمیره یا حسین
آقا جون از تو دوره کرم نکنی
باورم نمیشه باورم نکنی

جان حسین حسین حسین حسین جان

من کجا تو کجا ندیدم هنوزم توی خواب
آبروم دادیو ولی من تو رو دادم عذاب
مهلتی بده تا به فدای تو شم
تو برای منو من برای تو شم

جان حسین حسین حسین حسین جان

دیگه خسته شدم من از این روزگار غریب
کاری کن واسه من یا بذار بمیرم بی حبیب
خوبه سایه ی تو رو سرم بمونه
منو هر کی ببینه بگه دیوونه

جان حسین حسین حسین حسین جان

باز این دل در هوس یاره

مجنون كوی علمداره

كاری كن برای من عباس

قلبم در حسرت دیداره

كارم روز و شب شده فریاد

تو صحن جامع و گوهرشاد

آخر كربلام و میگیرم

آقا از پنجره ی فولاد

همه هستم فدای تو

دلم مستم فدای تو

ارباب

باز امشب به تو بدهكارم

جونم و دست تو میسپارم

جون مادرت قسم ارباب

بی اندازه من دوست دارم

كی مثل تو اینقدر آقاست

كی مثل تو پرچمش بالاست

كی مثل تو كربلا داره

كی مثل تو زائرش زهراست

همه هستم فدای تو

دلم مستم فدای تو

ارباب

بسمه تعالی

دوستان آمده ام باز،که این دفتر ممتاز، کنم باز، شوم قافیه پرداز ، سخن را کنم آغاز ،به تسبیح خداوند تبارک وتعالی،که غفوراست و،رحیم است ،صبوراست ،بصیراست ،رئوف است ،کریم است ،قدیراست ،خدایی که بسی نعمت سرشار به ما آدمیان داده ،گوهرهای گران داده، بسی صورت و جان داده ،تن وتاب وتوان داده، رخ و روح و روان داده ,لب وگوش و زبان داده ,دل و چشم و روان داده,شکم داده و نان داده ,زآفات امان داده,هنرهای عیان داده ،توفیق بیان داده,واینها پی آن داده ،که از لطف عطا وکرمش چشم نپوشیم ،زهر غم نخروشیم ،زهردرد نجوشیم و،تکبرنفروشیم ، می ازساغرتوحید بنوشیم،بکوشیم

تاازدل وجان شکربگوئیم ,عنایات خداوندمبین را، آفریننده ی دانا وخداوند توانا و مهین، خالق یکتاو بهین داور دادار ،کزوگشته پدیدار، به دهر این همه آثار,چه دریا و چه کوهسار,چه دریا و چه گلزار

اگربرگ واگر بار,اگر مور و اگرمار,اگر نور وگر نار,اگر ثابت و سیار,آن خدایی که خبردار بود از همه اسرار،به زهاد و به عباد,به اوتاد  و به آحاد و به افراد نکوکار.

 شهیدمحمدرضا شفيعي که بعد از 16 سال کشف شد




پس از مجروح شدن به اسارت دشمن در آمد و در آن جا به شهادت رسيده است و او را دفن كرده اند و 16 سال بعد هنگام تبادل جنازه ي شهدا با اجساد عراقي، جنازه ي «محمدرضا شفيعي» و ديگر شهداي دفن شده را بيرون مي آورند تا به گروه تفحص شهدا تحويل دهند. اما جنازه ي محمدرضا سالم است، سالم سالم.
صدام گفته بود اين جنازه اين طور نبايد تحويل ايراني ها داده شود. او را ۳ماه در آفتاب داغ مي گذارند، اما تفاوتي نمي كند. پودر مخصوص تخريب جسد مي پاشند، ولي باز هم بي تأثير است.
مادر شهيد مي گويد: موقع دفن محمدرضا، حاج حسين كاشي به من گفت شما مي دانيد چرا بدن او سالم است؟ گفتم چرا؟
گفت:راز سالم ماندن ايشان چهار چيز است:
هيچ وقت نماز شب ايشان ترك نمي شد.
دائماً با وضو بود.
هيچ وقت زیارت عاشورا یش ترك نمي شد.
مداومت بر غسل جمعه داشت.
هر وقت براي امام حسين- عليه السلام- گريه مي كرد، اشك هايش را به بدنش مي ماليد.
مادر شهيد درباره ي موفقيت شهيد مي گويد: به امام زمان- عجّل الله تعالي فرجه الشریف- ارادت خاصّي داشت و هر وقت به قم مي آمد، رفتن به جمكران را ترك نمي كرد.